In zijn meest eenvoudige vorm heeft roddel het gewoon over iemand die niet aanwezig is. Het kan gebeuren door middel van holle handen in een oor, onder industriële föhns, via Slack op uw kantoor, of, echt, op een aantal andere manieren. Maar feit blijft dat het zeker gebeurt en dat bijna alle mensen eraan deelnemen (of in ieder geval in het verleden hebben gedaan). Maar voordat u de betreurenswaardige aard van de mensheid beklaagt gezien deze realiteit, moet u er rekening mee houden dat wetenschappelijk onderzoek het niet eens is met de negatief leunende specificatie van het woordenboek dat materiaal, om als roddel te worden geclassificeerd, sensationele en / of zeer persoonlijke feiten moet bevatten. Volgens een uitgebreide meta-analyse van roddel gepubliceerd in Sociale psychologie en persoonlijkheidswetenschappen, roddel is vaak neutraal of zelfs positief, zoals in, niet noodzakelijkerwijs 'slecht reflecteren op het doelwit. Dus dat is goed nieuws, maar ik vraag me nog steeds af: waarom roddelen mensen überhaupt?
'Als het iets lichts en leuks is, kan het mensen het gevoel geven dat ze erbij horen, omdat ze relaties delen, ervaringen delen en vaak gedeelde waarden hebben, zegt klinisch psycholoog Aimee Daramus, PsyD. Dit verklaart waarom het zo bevredigend is om met een collega te praten over twee andere collega's die waarschijnlijk - zeker daten - zelfs als je geen persoonlijke band hebt met betrokkenen. De act stelt ons in staat om herinneringen te vormen (zelfs als ze micro zijn in termen van diepte en belang) met wie we de roddels delen, wat op zijn beurt een gevoel van verbondenheid bevordert.
Wat roddelen vooral is, is echter cultureel leren, iets dat helpt vorm te geven aan welk gedrag we acceptabel of onaanvaardbaar vinden. Misschien is dat de reden waarom in een onderzoek uit 2011 bleek dat onze hersenen de neiging hebben zich te concentreren op mensen die lastige dingen doen. Voor het experiment keken de deelnemers naar het gezicht van iemand die ze niet kenden en leerden vervolgens een stukje roddel over hen. Wat onderzoekers ontdekten, is dat deelnemers zich langer concentreerden op de gezichten van mensen die slechte dingen deden, maar niet op degenen die gewoon slechte dingen hadden overkomen. In die zin verandert roddel in een hulpmiddel dat ons helpt te filteren met wie we bevriend kunnen raken en vermijden - zonder dat we dat doen om te ontdekken wat je eigenlijk denkt. (En uhm, u moet proberen dat beenwerk nog steeds te doen indien mogelijk).
'Als roddel licht en leuk is, kan het mensen helpen het gevoel te hebben dat ze erbij horen, omdat ze relaties delen, gedeelde ervaringen hebben en vaak gedeelde waarden. -klinische psycholoog Aimee Daramus, PsyD
De implicaties hier zijn niet noodzakelijk slecht, maar ze kunnen zijn. 'Roddels kunnen helpen sociale normen af te dwingen, zowel ten goede als ten kwade, zegt Dr. Daramus.' Als we weten dat er over ons gepraat wordt, kunnen we ons gedrag misschien een beetje meer beheersen. Dit kan problemen helpen voorkomen. Maar als je te ver gaat, kan het ontmenselijkend zijn. Dat komt omdat als je in het middelpunt van iets negatiefs staat - en op een bepaald punt, dat zal je zeker zijn - je ruwe uiteenvallen wordt het spannende nieuws van iemand anders. Je maakt een kleine fout en op de een of andere manier weet iedereen het niet alleen maar geniet hij er ook van om er nieuw leven in te blazen door er voortdurend over te praten. Al snel is het gemakkelijk voor alle betrokkenen - de roddelaars en de bron van roddels - om te vergeten dat geen van de uitwisselingen een volledig beeld schetst van wat de persoon doormaakt.
Helaas is het moeilijk om simpelweg nutteloze (en vaak schadelijke) chitchat naar bed te brengen. 'Mensen maken zich zorgen over de gevolgen van het niet eens zijn met de groep, zegt Daramus. 'Roddels kunnen mensen binden, maar waar er een in-groep is, is er iemand weggelaten. Roddel kan een manier zijn om mensen te laten weten wie wie is niet in.
Te weten, de lichte kant van roddel kan mensen samenbrengen. De donkere kant van roddel kan mensen afsnijden met mesachtige precisie. Maar de psychologische reden waarom we er überhaupt wel mee bezig zijn, is onze eigen culturele waarden te versterken ... die grotendeels neutraal worden.
Heb je gehoord? Dit zijn de de grootste roddels van dierenriem (naar jou kijkend, Gemini). En hier leest een expert in nostalgie waarom herinneringen ophalen in groepen kan zo'n goede unifier zijn.
