Kleding is een vorm van communicatie - het laat ons delen wie we zijn zonder een woord te zeggen. Een zwart coltrui-rompertje straalt een klassieke, gedoe-vrije sfeer uit, een vintage band-T-shirt pronkt met een obsessie met de punkscene uit de jaren '70, terwijl scherpe puntige hakken die gezaghebbend klikken tussen de cellen zeggen: 'Ik heb dit - en ik ben altijd klaar voor die promotie.
En hoewel veel mensen als vanzelfsprekend beschouwen dat ze een winkel kunnen binnenlopen en vertrekken met een kledingstuk dat weerspiegelt hoe ze zich aan de binnenkant voelen, is het niet zo gemakkelijk voor degenen die zich identificeren als transgender of niet-binair. Kosten en maten van kleding kunnen een barrière vormen, evenals blikken van andere shoppers (of erger), en veel kleedkamers zijn nog steeds gelabeld als strikt mannelijk of vrouwelijk, waardoor het lastig is om nieuwe dingen te proberen. Met dit in gedachten openen een groeiend aantal LGBTQ + resourcecentra en universiteiten gratis kledingkasten voor trans- en gender-niet-conforme mensen, waardoor ze een plek krijgen om hun identiteit te verkennen en uit te drukken door middel van mode.
Dergelijke programma's duiken op in alle uithoeken van de VS, van Georgia (Kennesaw State University) en West Virginia (Marshall University) tot Missouri (The Center Project), Pennsylvania (Penn State University), New Mexico (The Transgender Resource Center of New Mexico) en Californië (UC Santa Cruz), om er maar een paar te noemen. Volgens Aydin Olson-Kennedy, LCSW, zijn dergelijke kledingkasten super belangrijk voor het welzijn van de LGBTQ + -gemeenschap. En deze veilige ruimtes zijn bijzonder belangrijk nu, omdat de regering naar verluidt voorstelt de definitie van gender-baseren te beperken, uitsluitend op de geslachtsdelen waarmee een persoon wordt geboren, en de erkenning van transgenders op grond van de federale wetgeving effectief beëindigt.
laat gember je poepen
'Tot ongeveer 100 jaar geleden vertoonden mensen hun geslachtsidentiteit grotendeels door kleding en beroep. Medische interventies bestonden niet, zegt Olson-Kennedy, uitvoerend directeur van het Los Angeles Gender Center. 'En op veel plaatsen kan dat nog steeds het geval zijn. Vanuit het perspectief van de geestelijke gezondheid is het erg belangrijk voor transgenders om zich niet onzichtbaar te voelen in hun eigen wereld als ze in de spiegel kijken. Het gaat niet alleen om uitgaan in het openbaar. Het gaat ook over ons privéleven.
'Vanuit het perspectief van de geestelijke gezondheid is het heel belangrijk dat transgenders zich niet onzichtbaar voelen in hun eigen wereld als ze in de spiegel kijken. Het gaat niet alleen om uitgaan in het openbaar. Het gaat ook over ons privéleven. - Aydin Olson-Kennedy, LCSW
Toch staan veel obstakels in het typische Amerikaanse winkelcentrum nog steeds in de weg. 'Er is veel kwetsbaarheid, vooral als je een identificeerbare transpersoon bent, om kledingwinkels in te gaan die nog steeds gescheiden zijn en een hoog geslacht hebben, zegt Olson-Kennedy. 'Het kan echt emotioneel gevaarlijk zijn - en soms ook fysiek gevaarlijk, vooral als je wordt gezien als een man die winkelt op de dameskledingafdeling. Gescheiden kleedkamers kunnen ook een bron van stress zijn, voegt hij eraan toe, en het kan moeilijk zijn om eenvoudig kledingstukken te vinden die voor het lichaam werken. 'Heren- en dameskleding worden anders gesneden en het kan behoorlijk wat tijd en energie kosten om dingen te proberen te vinden die passen, zegt hij.
waarom doet haar pijn
Marshall University-student Marcus Williams, 20, ontdekte dat dit waar was voordat Marshall eind 2017 zijn eigen transkast opende. 'Eén ding waar ik mee worstelde, was het passen van kleding en het gevoel dat ik er mooi uitzag, zegt hij. 'Dat is tegenwoordig heel moeilijk om te doen, vooral voor iemand in de grote gemeenschap. Het was heel belangrijk om te weten (de trans-kast) had representatie voor alle maten - en in die zeer inclusieve ruimte zijn, zelfs een persoon die meer zelfbewust is over hoe hun lichaam eruit ziet, zou zich op zijn gemak voelen.
Er is inderdaad geen tekort aan stukken om uit te kiezen in de kast van Marshall, die eigenlijk een heel kantoor op de school overnam. Shaunte Polk, de LGBTQ + programmabeheerder van de school, zegt dat studenten en leden van de gemeenschap meer dan 1500 items hebben gedoneerd tijdens Marshall's eerste trans-closet kleding vorig jaar, en ze krijgen steeds nieuwe donaties. De school ontving ook een beurs om studenten gratis borstbinders aan te bieden, die vaak kostenverbodig zijn.
Polk zegt dat veel studenten en faculteitsleden wekelijks komen om een roterende selectie jurken, pakken, stropdassen, vrijetijdskleding, schoenen, make-up, sieraden te kopen - en, cruciaal, dat ze daarvoor geen contant geld hoeven in te leveren . 'We denken vaak niet aan alle dure dingen die met transitie te maken hebben. Het gaat niet alleen om verzekeringen zoals hormonen en chirurgie, maar ook om kleding en make-up en kapsels, zegt Olson-Kennedy. Dit prijskaartje is een extra grote last voor studenten, en in het bijzonder voor studenten wier families niet bereid zijn om hun transitie en opleiding financieel te ondersteunen, zoals bij velen in de transgemeenschap het geval is. (Uit een recent onderzoek is gebleken dat 83 procent van de LGBTQ-studenten alleen betaalt voor hun studie.) 'Het is echt belangrijk om te proberen gelijkheid te creëren bij mensen die geen geld hebben om nieuwe kleding te gaan kopen, beweert Olson-Kennedy.
Aan het einde van de dag overstijgt de impact van deze middelen de externe.
Dat komt omdat de impact van deze middelen uiteindelijk de externe overstijgt. Polk vertelt me dat verschillende van haar studenten Marshall's transcloset hebben gebruikt om niet alleen nagellak en colberts te passen, maar ook verschillende identiteiten, die voor het eerst hun eigen plekje in het genderd spectrum vonden. 'Veel van onze vragende studenten zijn nu in staat zichzelf te identificeren met wat ze graag zouden willen worden herkend, zegt ze, terwijl ze het verhaal vertellen van een eerstejaarsstudent uit een klein stadje in West Virginia die niet zeker wist waar hij terechtkwam toen hij voor het eerst landde. ingeschreven op de school. 'Hij heeft zoveel dingen kunnen passen en het gevoel kunnen krijgen waar hij zich het prettigst bij voelt, en het heeft hem geholpen zich als niet-binair te identificeren. Daar voelt hij zich goed bij, en dat komt door de kast.
Williams had een vergelijkbare ervaring met de kast van Marshall. 'Gewoon iets kunnen proberen dat je nog niet eerder hebt geprobeerd, om te zien of het bij je past, is een kans die veel mensen niet krijgen, zegt hij. 'Met de transkast kunnen mensen beoordelen hoe ze zich voelen, in plaats van in een soort genderstereotype te worden geworpen.
schoenmerken gemaakt in de VS
Het is een voorrecht dat waarschijnlijk levens redt, zegt Olson-Kennedy, die gelooft dat validatie en ondersteuning een heel eind kunnen zijn in het voorkomen van depressie, zelfmoord en drugsgebruik in de LGBTQ + -gemeenschap. (Studies tonen aan dat meer dan de helft van de mannelijke transgender tieners en meer dan 40 procent van de niet-binaire individuen in hun leven zelfmoord hebben geprobeerd, terwijl 20 tot 30 procent van de homo's en transgenders vechten tegen middelenmisbruik, vergeleken met 9 procent van de algemene bevolking. ) 'Kledinguitwisselingen zorgen ervoor dat mensen zich bevestigd voelen, en dat speelt een rol bij het verminderen van enkele enge statistieken waar we maar al te goed mee bekend zijn, legt hij uit.
Olson-Kennedy dringt er bij trans- en niet-binaire mensen op aan contact op te nemen met hun lokale LGBTQ + resource center als ze geïnteresseerd zijn in het vinden van een kledingkast in hun buurt. En als je gewoon wilt helpen, overweeg dan om een deel van je eigen kast aan de oorzaak te schenken. Misschien geef je iemand gewoon de beeldtaal om zijn eigen verhaal te vertellen, op zijn manier.
Grootte-inclusiviteit heeft de laatste tijd grote vorderingen gemaakt in de mode, maar er is nog een lange weg te gaan - hier is wat het probleem veroorzaakt. En hetzelfde geldt voor make-upkleuren, zegt een redacteur.
Erin Magner is een in Los Angeles gevestigde schrijver die geobsedeerd is door te leren van verhalen van mensen en die verhalen vervolgens vertelt op een manier die (hopelijk) anderen inspireert. Haar werk verscheen eerder op Refinery29, Racked en NYLON.
