Toen wellness raar was


Maak kennis met de fitnesshistorica van Well + Good, Natalia Petrzela, Phd, professor geschiedenis aan de New School in New York City en een vooraanstaande IntenSati-instructeur, die het zweterige verleden met ons zal delen in deze nieuwe column.

In een zonovergoten kamer, in de beroemde hippie-enclave van Marin County in Californië, zaten ongeveer dertig vrouwen en mannen met gekruiste benen op de vloer, alsof ze op het punt stonden aan een meditatie- of yogapraktijk te beginnen. Maar de stemming was gespannen. In plaats van vredig te chanten of te ademen, verdedigde de groep zich boos tegen beschuldigingen van een cultus. Waarom?

Voor het beoefenen van wellness, het vertrouwde feel-good label dat in 2015 super vaak wordt gebruikt, voor alles van smoothies en schoollunchprogramma's tot chique vastgoedontwikkelingen.

Maar het jaar was 1979, en zoals (een veel jongere) Dan Rather aan hem uitlegde 60 minuten publiek, 'wellness was een onbekend' woord dat je niet elke dag hoort. (Hoewel sporten als tennis in die tijd prima waren en geen verband hielden met gesprekken, vandaar de opkomst van vrouwelijke spelers zoals Chris Evert.)


brooklyn-sapbars

Hoewel de Oxford Engels woordenboek voor het eerst officieel het woord herkend in 1654, drie eeuwen later, deelname aan een programma zoals het Wellness Resource Institute dat eerder geprofileerd (bekijk de video!) leek 'woo-woo op zijn best voor een enorme strook Amerikanen en gevaarlijk cult-achtig in het slechtste geval.


In tegenstelling tot vandaag, moesten mensen hun interesse in wellness verdedigen, anders zouden ze als rare dingen worden beschouwd. Het is ironisch omdat de eerste groep wellness-adopters in de vroege jaren 1960 niet bepaald tarwegras-kampioen revolutionairen waren. De meeste mensen citeerden hun teleurstelling over reguliere westerse artsen om hen te helpen met specifieke verwondingen of ziekten, die hen met tegenzin en sceptisch reden om wellness als laatste redmiddel te verkennen.

Maar wat ze ontdekten was een nieuwe holistische filosofie, die een gigantische wellness-golf veroorzaakte die velen aan het einde van de jaren 1970 aantrekkelijk zouden vinden, zo niet levensveranderend.


Concepten zoals preventieve gezondheid en de verbinding tussen geest en lichaam werden nieuw geïntroduceerd. En meer mensen begonnen het potentieel te bespreken om een ​​positieve gezondheid te bereiken in plaats van alleen de afwezigheid van ziekte.

ik ben mijn beha vergeten

Wellness-pleitbezorgers in de jaren zestig (en in de & lsquo; 70s) strompelden enthousiast over wat een duurzaam concept van 'zelfzorg' is geworden, het idee dat onze eigen geest, ons lichaam en de natuur (in plaats van experts en chemische behandelingen) de sleutels zijn om gezondheid en geluk optimaliseren.

Deze concepten werden als zo radicaal beschouwd dat je vaak afgelegen retraites zoals Esalen of het Kripalu Institute, beide opgericht in de jaren 1960, moest bezoeken om ze te verkennen.

Interessant genoeg zijn deze ideeën die wellness veertig jaar geleden revolutionair maakten nu zo mainstream dat het bijna clichéachtig aanvoelt om te horen dat je bootcamp-instructeur eist dat je je geest gebruikt om je lichaam in het spel te krijgen! of uw arts adviseert meditatie om stress en ziekte te voorkomen.


geen fruitsmoothie

En onze multi-miljard dollar wellness-industrie maakt vandaag duidelijk hoe diepgeworteld deze eens-rand ideeën zijn geworden. Groene sap- en yogales, iemand?

(Foto's: Chris Evert van Spokeo; Natalia Petrzela door Claire Holt Photography)